پس از کشمکش‌های مرزی طالبان و پاکستان در ماه گذشته، دو طرف به آتش‌بسی فوری تن دادند و گفت‌وگوهایی را برای تنظیم سازوکار اجرایی و نظارتی آن آغاز کردند. اما از همان ابتدا هشدار وزیر دفاع پاکستان که اگر مذاکرات بی‌نتیجه بماند «جنگ آشکار» در پیش است، آینده این آتش‌بس را مبهم ساخت.
اسماعیل میاخیل، رئیس سابق تلویزیون ملی افغانستان در مقاله‌ای که به افغانستان اینترنشنال فرستاد، نوشت که زلمی خلیل‌زاد بار دیگر در نقش «میانجی خودخوانده» به صحنه بازگشته و با استفاده از شبکه‌های خود در تلاش است طالبان را از طریق پروژه‌های اقتصادی و لابی بین‌المللی مشروعیت ببخشد.
احمدضیا مسعود، از رهبران جمعیت اسلامی در مقاله‌ای در افغانستان اینترنشنال بر لزوم بازسازی فوری این حزب تاکید کرده است. آقای مسعود می‌گوید جمعیت اسلامی نیازمند اصلاحات ساختاری، انتخاب رهبری از طریق انتخابات درون‌حزبی، شفافیت و اجتناب از رفتارهای تفرقه‌افکنانه یا فردمحور است.
روسیه در دوازدهم ماه سرطان امسال اولین کشوری بود که اداره طالبان را به رسمیت شناخت، اقدامی که طالبان را امیدوار کرد کشورهای بیشتر با پیروی از مسکو گامی برای شناسایی حکومت طالبان بردارند.
پس از یک هفته درگیری‌های خونین، روز شنبه ۲۶ میزان، قطر میزبان مذاکرات مقام‌های ارشد نظامی طالبان و پاکستان است. یعقوب مجاهد، وزیر دفاع و عبدالحق وثیق، رئیس استخبارات طالبان با خواجه آصف وزیر دفاع و جنرال عاصم ملک، رئیس آی‌اس‌آی درباره تنش‌ها و درگیری‌های اخیر گفت‌وگو می‌کنند.
شاید این نخستین‌بار پس از ایجاد کشور پاکستان باشد که وزارت امور خارجه آن به‌گونه آشکار آرزوی تغییر حاکمیت در افغانستان را ابراز می‌کند. بر اساس گزارش‌ها، وزارت خارجه پاکستان گفته است: «امیدواریم روزی مردم افغانستان آزاد شوند و دارای یک حکومت واقعی باشند.»
پولیس هند در یک ماه اخیر شماری از مسلمانان این کشور را که روی پوسترها، لباس‌ها یا شبکه‌های اجتماعی خود نوشته بودند: «من محمد [پیامبر اسلام] را دوست دارم»، بازداشت کرده است. مقام‌های هندی مدعی‌اند که این عبارت «نظم عمومی» را تهدید می‌کند.
دهه‌ها سیاست‌گذاری پاکستان در پرورش و گسترش تروریسم در منطقه، اکنون دامن خود این کشور را گرفته و پاکستان در حال خون‌ریزی است.
هند با بازگشایی نمایندگی خود در کابل و دیدار با مقام‌های ارشد طالبان، در حال اجرای دیپلوماسی محتاطانه‌ای در قبال طالبان است. تعادل ظریف میان تعامل واقعی (دی فاکتو) و عدم شناسایی رسمی (دی ژوره) نشانگر تردید نیست، بلکه حاکی از دوراندیشی راهبردی است.
امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان در سفر به هند به «کابلی‌والا» اثر رابیندرانات تاگور، برنده جایزه نوبل، نماد عدالت و آزادی‌خواهی، شاعر، فیلسوف، موسیقی‌دان و هنرمند برجسته هند اشاره کرد تا «پیوندهای فرهنگی و تمدنی عمیق» میان هند و افغانستان را بستاید.
طالبان با تخریب پل‌های عقبی با پاکستان و گرایش به هند، خود را در موقعیت شکننده قرار داده است. درگیری‌های اخیر و افزایش خصومت‌ها، نشانه تحولات احتمالی در منطقه است که ممکن است آینده طالبان را به خطر اندازد. وضعیت کنونی بیانگر بن‌بست عمیق در روابط دو طرف است.
در دو مقطع تاریخی ۲۰۰۱ و ۲۰۲۵، افغانستان بار دیگر قربانی سیاست ایدئولوژیک طالبان در پناه‌دادن به گروه‌های تروریستی خارجی شد.
افغانستان و ونزویلا هر دو تحت کنترول رژیم‌های توتالیتر و اقتدارگرا قرار دارند. با این حال، در ونزویلا گروه‌های اپوزیسیون سرانجام توانستند به انسجام کافی برسند تا رژیم نیکلاس مادورو را به چالش بکشند. این رویکرد سیاسی مهم چه درسی برای مخالفان طالبان می‌تواند داشته باشد؟