سازمان حمایت از رسانه‌های افغانستان سومین سمپوزیم جهانی آزادی بیان را روز جمعه (۳۰ عقرب) در برلین، پایتخت آلمان برگزار کرد.
این نشست برای حمایت از رسانه‌ها و خبرنگاران افغانستان برگزار شده است.
در این نشست نمایندگان شماری از سازمان‌های بین‌المللی، خبرنگاران و پژوهش‌گران از کشورهای مختلف جهان حضور داشتند.
رساندن صدای روزنامه‌نگاران به‌ویژه زنان خبرنگار که در حاکمیت طالبان تحت تهدید و سانسور قرار دارند، از جمله دیگر اهداف این برنامه است.
نصیراحمد اندیشه، نماینده افغانستان در ژنو در این برنامه با اعلام اینکه «آزادی مطبوعات تجمل نیست و اکسیژن کرامت انسانی» است، گفت: «در حاکمیت طالبان، ژورنالیسم مستقل آخرین سنگر در برابر نابودی است.»
به گفته وی، رسانه‌های تبعیدی افغانستان ۷۰ درصد پوشش مستقل اخبار کشور را ارائه می‌دهند و حمایت جهانی از آنان معیار تعهد به حقوق بشر است.
حامد عبیدی، رئیس سازمان حمایت از رسانه‌های افغانستان در آلمان هم در این نشست گفت که یافته‌های این سازمان نشان می‌دهد که رسانه‌ها در چهار سال گذشته شاهد بیش از ۵۵۰ مورد نقض و خشونت و بیش از ۲۵ فرمان محدودکننده از سوی طالبان بوده‌اند. به گفته او، روزنامه‌نگاری انتقادی تقریبا از میان رفته است.
طبق اظهارات حامد عبیدی، بسیاری از خبرنگاران برای جلوگیری از بازداشت و شکنجه مخفیانه کار می‌کنند.
او وضعیت خبرنگاران افغان در کشورهای همسایه را نیز خطرناک خواند. حامد عبیدی می‌گوید نبود اسناد قانونی، فشارهای امنیتی و خطر اخراج اجباری زندگی آنان را تهدید می‌کند.
او در عین حال خواستار حمایت فوری، ویزای بشردوستانه و جلوگیری از اخراج آنان شد.
عبیدی همچنین گفت که رسانه‌های تبعیدی با کاهش شدید منابع مالی روبه‌رو اند و ادامه فعالیت آنان نیازمند حمایت پایدار، امنیت دیجیتال، مهارت‌های راستی‌آزمایی، رسیدگی به سلامت روانی خبرنگاران و ظرفیت‌سازی فنی است.
بازداشت خودسرانه خبرنگاران افغان
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان که در این برنامه آنلاین صحبت کرد، گفت که خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای در افغانستان همچنان با سانسور، تهدید، ارعاب، بازداشت خودسرانه و توقیف روبه‌رو اند.
او گفت که زنان خبرنگار به دلیل محدودیت‌ها با موانع مضاعف مواجه‌اند و ممنوعیت نشر برنامه‌های سیاسی و الزام تأیید قبلی محتوا بر فعالیت رسانه‌ها تأثیر گذاشته است.
ریچارد بنت می‌گوید رسانه‌های تبعیدی به دلیل تنگنای مالی با دشواری روبه‌رو شده‌اند و کاهش منابع می‌تواند توانایی آنان را در گزارشگری و مستندسازی محدود سازد.
او تأکید کرده است که حمایت از این رسانه‌ها یک ضرورت اساسی برای نظارت حقوق بشری و پاسداری از هویت مدنی افغانستان است.
آقای بنت از دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی خواست که حمایت پایدار خود را از رسانه‌ها در تبعید ادامه دهند.