سه روز پس از زلزله مرگبار در کنر دسترسی به مناطق زلزله‌زده از طریق زمین بسیار دشوار است و طالبان برای نجات افراد از زیر آوار، کماندوهای خود را از هوا به مناطق آسیب‌دیده پرتاب کرده است.
هم‌زمان، سازمان ملل هشدار داد کمک‌های غذایی برای بازماندگان زلزله به‌زودی تمام خواهد شد.
نیروهای هوایی طالبان به مناطقی فرستاده شدند که امکان فرود هلیکوپتر در آن وجود نداشت تا زخمی‌ها را به نقاط امن انتقال دهند.
سازمان جهانی غذا روز چهارشنبه اعلام کرد که زمان برای رسیدگی به بازماندگان دو زلزله ویرانگر در شرق افغانستان رو به‌پایان است.
جان آیلیف، رئیس این نهاد در افغانستان، به خبرگزاری رویترز گفت: «ذخایر و بودجه موجود تنها برای چهار هفته دیگر کافی است. چهار هفته حتی برای تامین ابتدایی‌ترین نیازهای بازماندگان کافی نیست، چه رسد به بازسازی زندگی آنان.»
بر اساس گزارش سازمان ملل، بودجه سازمان غذایی جهان برای افغانستان در سال جاری کمتر از ۳۰۰ میلیون دالر است، در حالی‌که این رقم در سال ۲۰۲۲ به ۱.۷ میلیارد دالر می‌رسید.
منابع محلی، از کمبود شدید منابع برای نجات قربانیان سخن می‌زنند.
نیاز به کمک فوری هوایی
احسان‌الله احسان، رئیس اداره مبارزه با حوادث کنر، گفت برای هماهنگی کمک‌ها یک کمپ امدادی ایجاد شده و دو مرکز نیز مسئول انتقال زخمی‌ها، دفن کشته‌ها و نجات بازماندگان هستند. اما، دسترسی به بازماندگان به علت صعب العبور بودن راه‌ها و مسدود شدن شان دراثر رانش زمین به شدت سخت است.
جان آیلیف افزود: «آنچه واقعاً نیاز داریم پشتیبانی هوایی و هلیکوپتر است. متاسفانه سازمان جهانی غذا تا چند ماه پیش یک هلیکوپتر داشت، اما کاهش بودجه باعث توقف آن شد.»
کمک‌های جهانی به افغانستان در سال‌های اخیر به دلیل کاهش کمک‌های خارجی و محدودیت‌های طالبان بر فعالیت زنان و کارکنان امدادی به‌شدت کاهش یافته است.
نخستین زلزله به بزرگی ۶ ریشتر نیمه‌شب یک‌شنبه در ولایت‌های کنر و ننگرهار رخ داد و یکی از مرگبارترین زلزله‌های سال‌های اخیر به حساب می‌آید. این زلزله که کانون آن کنر است، در عمق ۱۰ کیلومتری زمین به وقوع پیوست و خرابی‌های گسترده‌ای برجا گذاشت.
پس‌لرزه دوم به بزرگی ۵.۵ سه‌شنبه شب رخ داد و با ایجاد وحشت در میان مردم، روند امدادرسانی را مختل کرد. رانش کوه مسیرهای روستاهای دورافتاده را مسدود ساخت.
اداره طالبان شمار قربانیان را ۱۴۵۷ کشته و ۳۳۹۴ زخمی اعلام کرده و گفته است بیش از ۶۷۰۰ خانه ویران شده است. سازمان ملل هشدار داده است که شمار تلفات ممکن است افزایش یابد، زیرا بسیاری از افراد هنوز زیر آوار گیرمانده‌اند.
در برخی روستاهای کنر، خانواده‌های زیادی از بین رفتند. تنها در دو روستا حدود ۶۰۰ نفر جان باختند. بازماندگان در میان آوار به دنبال اعضای خانواده می‌گردند، اجساد را با چپرکت حمل می‌کنند و با کلنگ قبر می‌کَنند.
در روستای لولام، یکی از نقاط سخت آسیب‌دیده، یک زن ۶۳ ساله گفت: «سه روز است که منتظر کمک هستیم، اما کسی صدای ما را نمی‌شنود. خانه نداریم، چیزی برای خوردن نداریم. فقط امیدمان به خداست.»
در جاده‌‌های کوهستانی اطراف، موترهای حامل آرد و گروه‌های داوطلب با بیل و ابزار ابتدایی به سوی روستاهای تخریب‌شده در حرکت بودند.
نهادهای امدادرسان گفته‌اند که وضعیت بازماندگان به‌ویژه برای زنان و کودکان هر ساعت بدتر می‌شود.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل اعلام کرد خانه‌های ساخته‌شده از خشت، سنگ و چوب در این مناطق استحکام لازم نداشتند و باران‌های اخیر زمین را سست کرده بود. این نهاد خواستار فراهم‌سازی سرپناه اضطراری، کمک غذایی، خدمات صحی، آب آشامیدنی، لوازم طبی و دیگر اقلام ضروری شد.
سازمان پزشکان بدون مرز که تجهیزات جراحی و کمک‌های طبی را به دو شفاخانه در مناطق آسیب‌دیده فرستاده است، نیز خواستار افزایش فوری کمک‌های بشردوستانه شد.