بخش زنان سازمان ملل در گزارش تازه‌ای اعلام کرد که ۹۲ درصد افغان‌ها خواهان ادامه تحصیل دختران هستند.
این نهاد روز جمعه گفت که افغان‌ها از هر قشر و طبقه اجتماعی، به‌طور گسترده و تقریباً یک‌صدا از حق آموزش دختران حمایت می‌کنند.
در این گزارش که وضعیت زنان و دختران را چهار سال پس از تسلط طالبان در ده حوزه کلیدی، از جمله آموزش، کار، امنیت و آزادی رفت‌وآمد بررسی کرده، آمده است که محدودیت‌ها تأثیر عمیقی بر زندگی زنان گذاشته است.
بر پایه یک نظرسنجی سراسری که با بیش از دو هزار افغان انجام شده، ۹۲ درصد گفته‌اند ادامه تحصیل دختران «مهم» است. این حمایت هم در روستاها و هم در شهرها گسترده بوده است. در میان روستاییان، ۸۷ درصد مردان و ۹۵ درصد زنان موافق آموزش دختران بوده‌اند. در شهرها این رقم برای مردان و زنان هر دو ۹۵ درصد گزارش شده است.
سوزان فرگوسن، نماینده ویژه زنان سازمان ملل در افغانستان، گفت: «این تقریباً نخستین چیزی است که دختران به ما می‌گویند. آن‌ها با اشتیاق فراوان می‌خواهند درس بخوانند و فقط فرصت آموزش می‌طلبند. خانواده‌ها نیز می‌خواهند دختران‌شان این رویا را داشته باشند، زیرا می‌دانند سواد و یادگیری می‌تواند مسیر زندگی یک دختر را تغییر دهد، آن هم در کشوری که نیمی از جمعیت آن زیر خط فقر زندگی می‌کند.»
در نظرسنجی تلفنی جداگانه‌ای که در جولای و اگست ۲۰۲۵ انجام شده، ۹۷ درصد زنان در مناطقی که طالبان کار زنان در نهادهای غیردولتی را ممنوع کرده‌اند، گفته‌اند این محدودیت بر زندگی روزمره‌شان تأثیر منفی گذاشته است. بیش از نیمی از سازمان‌های غیردولتی فعال در افغانستان نیز گزارش داده‌اند که این ممنوعیت توانایی آنان را برای رساندن خدمات حیاتی به زنان و دختران مختل کرده است.
در گزارش همچنین آمده است که نزدیک به سه‌چهارم زنان در سراسر کشور وضعیت سلامت روان خود را «بد» یا «بسیار بد» توصیف کرده‌اند. با این حال، با وجود محدودیت‌های سیستماتیک، ۴۰ درصد زنان افغان هنوز آینده‌ای برابر و همراه با تغییر را متصور می‌شوند.
براساس یافته‌ها، سه‌چهارم زنان گفته‌اند هیچ نقشی در تصمیم‌گیری‌های جامعه ندارند. نیمی از آن‌ها گفته‌اند در خانواده گسترده خود بی‌نفوذند و یک‌چهارم نیز در داخل خانه نقش تصمیم‌گیری ندارند.
طالبان پس از بازگشت به قدرت، محدودیت‌های بی‌سابقه‌ای بر زنان افغانستان اعمال کرده است. این گروه دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده، درهای دانشگاه‌ها را به روی زنان بسته، کار زنان در نهادهای دولتی و خصوصی را ممنوع کرده و رفت‌وآمد زنان بدون محرم را محدود ساخته است. همچنین پارک‌ها به روی زنان بسته شده و با اجرای قانون «امر به معروف»، محدودیت‌ها به‌گونه روزافزون افزایش یافته است.
نهادهای حقوق بشری و مدافعان حقوق بشر می‌گویند طالبان با حذف زنان از جامعه آپارتاید جنسیتی را برقرار کرده است.
دادگاه کیفری بین‌المللی به خاطر نقض حقوق بشر حکم بازداشت رهبر و قاضی‌القضات طالبان را صادر کرده است.