الکساندر لوکاشنکو برای هفتمین بار به عنوان رئیس‌جمهور بلاروس سوگند یاد کرد. مراسم تحلیف لوکاشنکو روز سه‌شنبه پنجم حمل در کاخ استقلال در پایتخت بلاروس برگزار شد.
لوکاشنکو در حالی که دست راست خود را بر روی نسخه‌ای از قانون اساسی بلاروس گذاشته بود، سوگند خورد که در دوران ریاست جمهوری خود صادقانه خدمت کند و به حقوق و آزادی شهروندان این کشور احترام بگذارد. او گفت: «قانون اساسی بلاروس را رعایت و از آن محافظت کنم.»
کمیسیون انتخابات بلاروس ۸ دلو ۱۴۰۳، الکساندر لوکاشنکو را با کسب ۸۱ درصد آرا برنده اعلام کرد و او با این پیروزی حکومت ۳۱ ساله‌اش را تمدید کرد.
ولادیمیر پوتین، متحد لوکاشنکو پیروزی او را بلافاصله تبریک گفت اما منتقدان، این انتخابات را فاقد مشروعیت خواندند.
اتحادیه اروپا و امریکا اعلام کردند که این انتخابات آزاد و عادلانه نبوده است. آن‌ها این انتخابات را یک «نمایش ساختگی» خواندند.
سیاستمداران اروپایی اعلام کردند که انتخابات در بلاروس نه آزاد بوده و نه عادلانه، زیرا رسانه‌های مستقل در این کشور ممنوع شده‌اند و تمامی چهره‌های برجسته مخالف یا به زندان فرستاده شده یا مجبور به فرار از کشور شده‌اند.
رادوسلا سیکورسکی، وزیر خارجه پولند با لحنی کنایه‌آمیز از اینکه «تنها» ۸۷.۶ درصد رأی‌دهندگان از لوکاشنکو حمایت کرده‌اند، ابراز تعجب کرد.
لوکاشنکو پس از اعلام نتایج در یک کنفرانس مطبوعاتی چهارساعته حضور پیدا کرد و اعتراضات و انتقادات را بی‌ارزش خواند و گفت برایش اهمیتی ندارد که غرب این انتخابات را به رسمیت بشناسد یا خیر.