نصیر احمد اندیشه، سفیر افغانستان در ژنو می‌گوید که بن‌بست در گفت‌وگوهای طالبان و پاکستان نشاندهنده «بحران هویت، مشروعیت و حساب تاریخی» است.
آقای اندیشه روز جمعه، ۱۶ عقرب در حساب اکس خود نوشت که سکوت یا ابهام طالبان در مورد تحریک طالبان پاکستان «صرفاً تاکتیکی نیست، بلکه مسئله‌ای وجودی برای این گروه است».
او با اشاره به «ناهمخوانی ساختاری میان امارت طالبان و جمهوری پاکستان» گفته است که طالبان به‌عنوان یک امارت دینی بدون قانون اساسی و نهادهای مردمی عمل می‌کند، در حالی‌که پاکستان یک جمهوری با مرزهای تعریف‌شده، قانون اساسی و تعهدات بین‌المللی است. به باور او، همین تفاوت بنیادین باعث شده گفت‌وگوهای دو طرف ذاتاً پیش‌بینی‌ناپذیر باشد.
سفیر افغانستان در ژنو نوشته است که برای طالبان، درخواست پاکستان مبنی بر محکوم کردن تحریک طالبان پاکستان، تنها یک مطالبه امنیتی نیست، بلکه «درخواست برای نفی خویشاوندی ایدئولوژیک» است؛ چرا که تی‌تی‌پی با امیر طالبان افغانستان بیعت کرده و این بیعت پیوندی معنوی و فراملی میان دو گروه ایجاد کرده است.
آقای اندیشه گفته است که بخشی از جنگجویان تحریک طالبان پاکستان از مناطق پشتون‌نشین آن کشور‌ند و از دید برخی ملی‌گرایان پشتون، آن‌ها جزئی از پیوست طبیعی میان دو سوی خط دیورند شمرده می‌شوند. به همین دلیل، طالبان از لغو این بیعت هراس دارد، چون ممکن است مشروعیت دینی خود را در میان حامیان فراملی از دست بدهد.
او همچنان از تغییر نگرش در میان مردم افغانستان و روشنفکران پشتون پاکستان سخن گفته و تأکید کرده است که برای نخستین‌بار، بخشی از جامعه پشتون از طالبان و تحریک طالبان پاکستان فاصله می‌گیرند و خشونت آن‌ها را «خیانت به منافع ملی افغانستان و کرامت پشتون‌ها» می‌دانند.