بر مبنای یک پژوهش تازه، روشن نگه‌داشتن چراغ‌های اتاق هنگام خواب شبانه، خطر ابتلا به نارسایی قلبی را ۵۶ درصد، سکته مغزی را ۲۸ درصد و بیماری‌های عروق قلبی را ۳۲ درصد افزایش می‌دهد.
یافته‌های این پژوهش روز پنجشنبه از سوی «انجمن پزشکی امریکا» منتشر شده است.
نور می‌تواند تولید هورمون خواب‌آور ملاتونین در مغز را متوقف کند، بنابراین کاهش نور در شب باید ساعت‌ها پیش از خواب تنظیم شود.
خولیو مندوزا، روان‌شناس بالینی و مدیر مرکز پژوهش و درمان خواب دانشگاه پن‌استیت در امریکا، پیشنهاد داده است که حداقل چند ساعت پیش از خواب، زمان استفاده از صفحه‌نمایش‌ها محدود و چراغ‌های غیرضروری خانه نیز خاموش شود.
دنیل ویندرد، نویسنده اصلی در این مطالعه، می‌گوید: «اگر خاموش کردن کامل چراغ‌ها ممکن نیست، از نور کم یا نور گرم به‌جای نور سفید و درخشان استفاده کنید. در اتاق خواب نیز از ساعت‌های دیجیتال پرنور یا خوابیدن نزدیک پنجره‌ها خودداری کنید. استفاده از پرده‌های ضخیم و ضدنور یا ماسک خواب می‌تواند کمک‌کننده باشد.»
ویندرد توضیح داد: «ما بیش از ۱۳ میلیون ساعت داده نوری مربوط به حدود ۸۹ هزار نفر را تحلیل کردیم.»
به گفته نویسندگان و پژوهشگران، این پژوهش «بزرگ‌ترین مطالعه شناخته‌شده» درباره‌ی ارتباط درازمدت میان نور شبانه و خطر بیماری‌های قلبی است.
شرکت‌کنندگان در این پژوهش به‌طور میانگین ۶۲ سال سن داشتند، آن‌ها در بازه زمانی ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۲ به‌مدت یک هفته در زندگی روزمره‌شان دستگاه اندازه‌گیری نور به‌دست داشتند و سپس حدود ۹ سال از نظر وضعیت سلامت پیگیری شدند.
نتایج نشان داد افرادی که در معرض بیشترین نور شبانه بودند، ۴۷ درصد بیشتر در معرض حمله قلبی و ۳۲ درصد بیشتر در معرض ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی قرار داشتند؛ بیماری‌ای که در آن ضربان قلب نامنظم یا بسیار سریع می‌شود.
زنان بیشتر از مردان در خطر نارسایی قلبی و بیماری عروق قلبی بودند، در حالی که جوان‌ترها بیشتر دچار نارسایی قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی شدند.
پژوهشگران یادآور شدند که نور در شب و اختلال در ریتم شبانه‌روزی ناشی از آن، می‌تواند فرآیندهای قلبی و متابولیکی را مختل کند، از جمله آسیب به سلول‌های دیواره‌ی رگ‌ها، افزایش فشار خون و بالا بردن خطر لخته شدن خون؛ که همگی می‌توانند به سکته یا حمله قلبی منجر شوند.
مندوزا افزود: «ممکن است بدن انسان به نور شب مانند یک عامل استرس واکنش نشان دهد و باعث افزایش ضربان قلب، ترشح هورمون‌های استرس، قند و انسولین بالا و التهاب شود.»