طالبان آرامگاه خلیل‌الله خلیلی شاعر و ادیب بزرگ زبان فارسی را از صحن دانشگاه کابل برداشته است.
در ویدیویی که روز شنبه به افغانستان اینترنشنال رسید، یک تراکتور در محل آرامگاه این ادیب شناخته‌شده دیده می‌شود اما اثری از قبر او به چشم نمی‌خورد.
دستکم دو منبع از دانشگاه کابل به افغانستان اینترنشنال تایید کردند که آرامگاه خلیل‌الله خلیلی بعد از رفتن تراکتورها، از صحن دانشگاه کابل ناپدید شده است. یک دانشجو گفت روز شنبه محل آرامگاه «کاملا هموار» شده است.
خلیل‌الله خلیلی، شاعر، ادیب و اندیشمند بزرگ افغانستان در بهار ۱۳۶۶ در اسلام‌آباد، پایتخت پاکستان درگذشت و جسد او بر اساس وصیتش در گورستان آوارگان افغان در حومه شهر پیشاور به خاک سپرده شد. آقای خلیلی وصیت کرده بود که پیکرش در خاک وطنش دفن شود.
او در سال‌های اخیر زندگی خود در شعری نوشته بود: «تابوت مرا جای بلندی بگذارید / تا باد برد بوی مرا بر وطن من.»
در سال ۱۳۹۱ کابینه افغانستان به رهبری حامد کرزی، رئيس‌جمهور پیشین تصمیم گرفت بقایای جسد آقای خلیلی را پس از ۲۵ سال از درگذشتش، از پاکستان به کابل منتقل کند.
بر اساس تصمیم شورای وزیران افغانستان جسد خلیل‌الله خلیلی در محوطه دانشگاه کابل و در نزدیکی آرامگاه سید جمال‌الدین افغان به خاک سپرده شد.
خلیل‌الله خلیلی یکی از بزرگ‌ترین شاعران معاصر زبان فارسی در افغانستان و از چهره‌های برجسته ادب فارسی در قرن بیستم بود. او علاوه بر شاعری، نویسنده، استاد دانشگاه، مورخ و سیاستمدار نیز بود و نقشی مهم در شکل‌گیری ادبیات معاصر زبان فارسی داشت.
خلیلی در شعر کلاسیک فارسی به ویژه غزل و قصیده استاد بود و از اولین شاعران زبان فارسی بود که شعر نو نوشت.
خلیل‌الله خلیلی از افراد نزدیک به ظاهرشاه، آخرین پادشاه افغانستان بود و در زمان سلطنت او به‌عنوان مقام بلندپایه دولتی و دیپلومات در کشورهای مختلف کار می‌کرد.
او بعد از حکومت ظاهرشاه افغانستان را ترک کرد و در اروپا و امریکا زندگی کرد.
پس از ۱۳۵۷ خورشیدی، آقای خلیلی از مخالفان حضور شوروی در افغانستان بود و در تبعید شعرهایی در حمایت از جنگ گروه‌های مجاهدین علیه شوروی سرود. او سال‌های آخر زندگی خود را در پاکستان سپری کرد و در اسلام‌آباد جان باخت.