به گزارش رویترز، لندن در روز یکشنبه با شور و احساس، میزبان وداع کشتیگیران بزرگ سومو از جاپان بود. رویدادی پنجروزه که نخستین حضور این ورزش باستانی در خارج از جاپان طی ۳۴ سال گذشته و دومین تجربه بینالمللی آن به شمار میرفت.
در طول این تورنمنت باشکوه در تالار سلطنتی آلبرت، تماشاگران بریتانیایی در فضایی لبریز از انرژی، شاهد رقابت ۲۰ مبارز در هر روز بودند. در پایان، هوشوریو با ثبت کارنامهای بینقص (۵ پیروزی و بدون شکست) جام قهرمانی را از آنِ خود کرد. او در دیدار نهایی موفق شد با چرخشی هوشمندانه، حریف سنگینوزنش اونساتو را از دایره خاکی بیرون کند و عنوان قهرمان بزرگ را بگیرد.
هوشوریو پس از قهرمانی گفت: «خوشحالم که توانستم پنج روز بدون آسیبدیدگی به پایان برسانم. هنوز به چگونگی جشن گرفتن فکر نکردهام؛ اما حالا وقت آن است.»
در کنار او، کشتیگیر پرجنبوجوش توبیزارو، بهمعنای «میمون پرنده» که با مبارزههای دیدنیاش در برابر تاکایاسو هواداران را به وجد آورد، جایزه «عملکرد برتر» را دریافت کرد. حریفش تاکایاسو نیز که بارها نایبقهرمان تورنمنتهای بزرگ در جاپان شده، اما هرگز قهرمانی را لمس نکرده، جایزه «روحیه جنگنده» را بهدست آورد.
در همین حال، محبوبترین چهره مسابقات اُورا بود که با اجرای پرتابهای تماشایی، دو جایزه «تکنیک برتر» و «محبوبیت مردمی» را از آن خود کرد؛ جایزه دوم با رأی آنلاین هواداران در طول پنج روز رویداد تعیین شده بود.
اما جذابیت سومو تنها روی سکوی مبارزه محدود نماند؛ کشتیگیران جاپانی در بیرون از میدان نیز به ستارههای رسانههای اجتماعی بدل شدند. تصاویری از آنان هنگام گردش در برابر پارلمان و کاخ باکینگهام، دوچرخهسواری در خیابانهای لندن و حتی آبجو ریختن در میخانهها، در شبکههای اجتماعی میلیونها بازدید گرفت.
با پایان این تورنمنت، سومو دوباره به جاپان بازمیگردد؛ ورزشی که با کاهش شمار مبارزان حرفهای – از حدود هزار نفر در دهه ۱۹۹۰ به نزدیک ۶۰۰ نفر کنونی – هنوز با چالش جذب نسل تازه روبهرو است.
در مراسم اختتامیه، اونساتو، یکی از دو «یوکوزونا» (قهرمان بزرگ) با لبخند و انگلیسی ساده بهنمایندگی از همه مبارزان گفت:
«لندن عالی است. سپاس از شما، دوباره میبینیمتان. خداحافظ!»