امیرخان متقی، وزیر خارجه‌ طالبان پس از دریافت اجازه سفر از شورای امنیت سازمان ملل، روز چهارشنبه به هند رفت. او با دعوت رسمی وزیر امور خارجه هند به این کشور رفته است.

این نخستین سفر یک مقام بلندپایه طالبان به هند از زمان به‌قدرت‌ رسیدن این گروه در ۱۴۰۰ است.

وزارت خارجه طالبان اعلام کرد که آقای متقی در این سفر پنج روزه، با مقام‌های هندی در مورد گسترش روابط سیاسی، اقتصادی، بازرگانی و ‌روابط بین افغانستان و منطقه گفت‌وگو خواهد کرد.

هنوز مشخص نیست که وزیر خارجه طالبان با نرندرا مودی، نخست‌وزیر هند، دیدار خواهد کرد یا خیر.
برخی از سران طالبان به شمول امیرخان متقی تحت تحریم شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار دارند و برای سفر به خارج از کشور، نیاز به مجوز شورا دارند. کشورهای میزبان مقام‌های طالبان برای آنان مجوز سفر می‌گیرند.

پیش از این متقی به علت مخالفت امریکا، مجوز شورای امنیت را برای سفر به پاکستان و هند دریافت نکرد. گفته می‌شود که امریکا از رها نشدن شهروندانش از زندان‌های طالبان ناراض بود.

در حالی‌که مناسبات طالبان با پاکستان، دچار تنش و سردی شده، روابط این گروه با هند در ماه‌های اخیر به‌تدریج رو به بهبود گذاشته است.

هند تاکنون حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته، اما با گام‌های محتاطانه از جمله دیدارها و گفت‌وگو میان مقام‌های ارشد وزارت‌های خارجه، روابط را با این گروه تحت حمایت پاکستان گرم‌تر کرده است.

برخی ناظران، سفر متقی به دهلی را در راستای رقابت هند با پاکستان برای احیای نفوذ در افغانستان تعبیر کرده اند. رنگین دادفر سپنتا، وزیر خارجه سابق از هند خواست که به گسترش روابط با افغانستان تحت حاکمیت طالبان از منظر رقابت با پاکستان نبیند.

آقای سپنتا باور دارد که هند به دنبال استفاده نیابتی از طالبان علیه پاکستان است و این رویکرد به تنش در افغانستان و منطقه می‌افزاید.

روابط افغانستان و هند در گذشته نزدیک و دوستانه بود، اما پس از خروج نیروهای امریکایی در اسد ۱۴۰۰ و بازگشت طالبان به قدرت، دهلی نو سفارت خود را در کابل بست.

یک سال بعد، هند شماری از کارمندان خود را به سفارتش در کابل فرستاد که به امور بازرگانی، کمک‌های پزشکی و بشردوستانه رسیدگی می‌کنند.

سفر امیرخان متقی به هند بیانگر تلاش طالبان برای گسترش تعامل با قدرت‌های منطقه‌ای در راستای تقویت روابط اقتصادی و در نهایت کسب شناسایی دیپلوماتیک است.

کشورهای منطقه با این که روابط خود را با طالبان گسترش داده اند اما از شناسایی این گروه خودداری ورزیده اند. مخالفت امریکا، تحریم‌های سنگین سازمان ملل و قرار گرفتن طالبان در فهرست سازمان‌های تروریستی مانع عادی شدن روابط کشورها با حکومت طالبان شده است.