وزیر اقتصاد طالبان، از جاپان خواست که به‌منظور «تقویت روابط اقتصادی، سیاسی و فرهنگی» اداره این گروه را به رسمیت بشناسند.
دین‌محمد حنیف این درخواست را در گفت‌وگویی با یک رسانه جاپانی به‌نام (ان‌ایچ‌کی) مطرح کرده است.
دین‌محمد حنیف در بخشی از این مصاحبه گفت: «به‌رسمیت‌شناسی دارای منافع اقتصادی و سیاسی است.» به گفته این عضو کابینه طالبان، در حال حاضر وضعیت امنیتی در افغانستان بهبود یافته و برای شرکت‌های جاپانی فرصت‌های خوبی برای سرمایه‌گذاری فراهم است.
با وجود این‌که طالبان محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های گسترده‌ای بر زنان وضع کرده‌اند، دین‌محمد باور دارد که در افغانستان هیچ‌گونه مشکلی در زمینه حقوق زنان وجود ندارد. وزیر اقتصاد طالبان در این گفت‌وگو گفت: «به باور من هیچ خطری متوجه زنان در افغانستان نیست و ارزش‌های دینی ما باید محترم شمرده شود.»
روسیه نخستین کشوری بود که رژیم طالبان را به رسمیت شناخت.
کارشناسان امور سیاسی افغانستان به این باورند که دلیل این اقدام مسکو ملاحظات امنیتی بوده و این کشور ناگزیر به این کار شده است.
در مقابل، شماری از دیگر کشورهای هم‌پیمان و حامی طالبان از جمله چین، پاکستان و ایران، در حال حاضر از به‌رسمیت‌شناسی این گروه خودداری کرده‌اند و امکان چنین تصمیمی را در شرایط کنونی ضعیف دانسته‌اند.
این سه کشور برای بهبود روابط با طالبان دیپلومات‌های این گروه را پذیرفته‌اند اما هنوز از رسمیت شناسی حکومت طالبان خودداری کرده‌اند. برخی از کشورها تاکید کردند که تعامل با طالبان به معنای به رسمیت شناختن این گروه نیست.
طالبان پس از تلاش بسیار نتوانسته است که کرسی افغانستان در سازمان ملل را به دست آورد. با این حال، طالبان دیدار با مقام‌های خارجی را به معنای پذیرش این گروه توصیف کرده است.
جامعه جهانی هر نوع رسمیت طالبان را به تشکیل دولت فراگیر، احترام به حقوق بشر، مبارزه با تروریسم و برآورده کردن تعهدات این گروه مشروط کرده است، از جمله احترام به حق کار و تحصیل زنان و تشکیل یک دولت همه‌شمول مسلکی که تمام اقوام خود را در آن ببینند.
در همین حال، سازمان‌های حقوق بشری رفتار طالبان با زنان افغان را نگران‌کننده دانسته و همواره تأکید کرده‌اند که شرایط زندگی زنان در کشور هر روز سخت‌تر می‌شود.
نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق زنان بارها هشدار داده‌اند که به دلیل محدودیت‌های وضع‌شده توسط هبت‌الله آخندزاده رهبر طالبان، افغانستان به «زندان و جهنمی» برای زنان تبدیل شده است.
رهبر طالبان در چهار سال گذشته بیش از ۱۰۰ فرمان در مورد زنان صادر کرده که باعث شده زندگی این قشر جامعه با محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های شدید روبه‌رو شود.