منابع آگاه در ولسوالی دولت‌یار غور به افغانستان اینترنشنال گفتند که مقامات محلی طالبان باشندگان شش روستای دره کشرو را به زور سلاح از خانه‌هایشان کوچ دادند. به گفته منابع، باشندگان روستای سنگ‌شوره آخرین خانواده‌هایی بودند که روز سه‌شنبه، ۳۱ سرطان خانه‌های خود را ترک کردند.
منابع محلی در ولسوالی دولت‌یار غور چهارشنبه، اول اسد به افغانستان اینترنشنال گفتند که طالبان برای باشندگان این روستاها سه روز مهلت داده بود تا خانه‌های خود را ترک کنند. به گفته آنها مردم این روستاها طی پنج روز خانه‌های خود را جبرا ترک کردند.
بر بیناد گزارش منابع محلی، هیئتی از طالبان به رهبری احمد متوکل، رئیس شورای علمای غور پس از خروج آخرین خانواده‌ها، این روستاها را بازرسی کرده‌اند. منابع می‌گویند که جنگجویان طالبان در جریان کوچ اجباری تمامی وسایل خانواده‌ها را یک به یک بازرسی کرده‌اند.
طالبان باشندگان بومی روستاهای دهن‌غوری، جیره‌گک، نرم‌تاب، دروازه و سنگ شوره را از «خانه و روستای پدری‌شان به زور سلاح» اخراج کرده است. به گزارش شورای‌های محل، تعداد باشندگان این روستاها به ۶۰۰ خانواده می‌رسید.
در پی دعوای دو قوم بر سر زمین در دره کشرو، طالبان قوم تایمنی را مجبور به کوچ اجبار ی از این منطقه کرد.
احمدشاه دین‌دوست، والی سابق طالبان در غور و فرمانده کنونی قول‌اردوی ۲۰۵ البدر این گروه سال گذشته در تصمیمی زیر نام صلح میان این دو قوم اعلام کرد که باشندگان قوم تایمنی در این دره خانه‌های خود را ترک کرده و جایدادهایشان را به قوم سردارخیل تحویل دهند.
به گفته منابع محلی، طالبان پس از این تصمیم، باشندگان دو روستا را سال گذشته از این منطقه با زور کوچ دادند.
بر بنیاد گزارش‌ها، باشندگان دره کشرو از طالبان خواسته‌اند که اجازه دهد در هر خانه یک زن و یک مرد برای مراقبت از کشت‌وکار و اموال باقی مانده خود حضور داشته باشند. طالبان این پیشنهاد را نپذیرفته و صرف اجازه داده است که در هر یک از این شش روستا، پنج مرد برای مراقبت از کشت و زراعت خود باقی بمانند، اما اموال باقی مانده خود را حق ندارند از روستا خارج کنند.
یک باشنده دره کشرو گفت طالبان با همکاری شماری از نهادهای امدادرسان تعدادی از خیمه‌ها را در نزدیکی ساختمان ولسوالی دولت‌یار، «تحت نظر خود» برافراشته و از مردم کوچ داده شده خواسته در آنها پناه بگیرند. اما این باشنده کشرو گفت هیچ یک از خانواده‌ها به خیمه‌های طالبان نرفته‌اند. او افزود که خیمه‌ها کافی نیست و اگر قرار باشد همه خانواده‌ها به خیمه‌های طالبان منتقل شوند، باید چندین خانوده در یک خیمه جا داده شوند.