سازمان پزشکان بدون مرز روز سه شنبه اعلام کرد که دسترسی مهاجران افغان در پاکستان به خدمات صحی، به دلیل ترس مداوم از بازداشت، به‌شدت محدود شده است.

این سازمان هشدار داد که این هراس مداوم، نه‌تنها سلامت جسمی، بلکه به سلامت روحی مهاجران را نیز آسیب زده است.

این سازمان در گزارشی نوشت که از نوامبر ۲۰۲۳، پاکستان کمپین گسترده‌ای برای اخراج اجباری مهاجران افغانی آغاز کرده است. هرچند این کمپین در ابتدا تنها به مهاجران ثبت‌نشده محدود بود، اما اکنون حتی مهاجران دارای اسناد نیز با رفتار مشابهی مواجه‌اند.

این سازمان خاطرنشان می‌کند که برای دارندگان کارت اقامت، تعلیق موقت اخراج اعلام شده که از اول جولای ۲۰۲۵ اجرا می‌شود، اما این اقدام نتوانسته از ترس و نگرانی مهاجران افغان بکاهد.

یک مهاجر افغان، در مرکز صحی پزشکان بدون مرز در ایالت بلوچستان گفت: «از روزی که اخراج‌ها اعلام شده، ما در نگرانی دایمی بسر می‌بریم. از ترس بیرون نمی‌رویم. مردم شب‌ها خواب ندارند، چون نمی‌دانند پولیس چه زمانی برای بازرسی می‌آید. کودکان ما زیر فشار روانی قرار دارند.»

این سازمان بین المللی گفت که ترس از اخراج، دسترسی مهاجران افغان به خدمات صحی را محدود کرده است. شماری از بیماران که به درمان طولانی برای بیماری‌های مزمن خود نیاز دارند، دیگر نمی‌توانند به کلینیک‌ها مراجعه کنند.

یک مهاجر افغان در تماس تلفنی با یکی از کارکنان صحی این سازمان گفت: «نمی‌توانم به شفاخانه بروم، چون می‌ترسم بازداشت شوم و به افغانستان فرستاده شوم. به همین دلیل، امکان درمانم را از دست می‌دهم.»

پزشکان بدون مرز تاکید می‌کند که این مشکل برای زنان افغان جدی‌تر است. برخی از این زنان با یک مرد محرم به مکان‌های عمومی می‌روند که این کار برای آنها به علت ترس از بازداشت دشوار شده است. بسیاری از مردان به دلیل ایست‌های بازرسی امنیتی نمی‌توانند همراه اعضای زن خانواده خود به کلینیک‌ها بروند. این وضعیت این زنان مهاجر را مجبور کرده که از مراقبت‌های صحی صرف‌نظر کنند.

ژو ویبینگ، رئیس پزشکان بدون مرز، نسبت به وضعیت مهاجران افغان در پاکستان به شدت نگران است. او می‌گوید: «ما نگرانی عمیقی داریم. بسیاری از مهاجران افغان دهه‌ها در پاکستان زندگی کرده‌اند. حالا آن‌ها با ترس مداوم روبه‌رو هستند و خانه، درآمد و سلامت خود را از دست می‌دهند.»

گزارش پزشکان بدون مرز نشان می‌دهد که خانواده‌های اخراج‌شده با فشارهای روانی و اجتماعی مواجه شده‌اند. برخی از خانواده‌های شان جدا شده‌اند و برخی دیگر به کشوری بازمی‌گردند که در آن نه خانه دارند، نه حمایت و نه خدمات صحی.

استفان مکی، یکی از مسئولان پزشکان بدون مرز، می‌گوید: «افرادی که بازمی‌گردند نمی‌توانند نیازهای صحی خود را برآورده کنند. بسیاری از آن‌ها بیماری‌های مزمن دارند که نیاز به درمان مداوم دارد، اما سیستم صحی افغانستان از دیرباز با کمبود منابع مالی و امکانات محدود مواجه بوده است. حالا با بازگشت هزاران نفر، این فشار بیشتر شده است.»

بر اساس گزارش‌ها، تنها در شش ماه اول سال ۲۰۲۵، بیش از ۲۷۴ هزار مهاجر افغان از پاکستان اخراج شده‌اند و از نوامبر ۲۰۲۳ تاکنون، تعداد افغان‌های اخراج‌شده از پاکستان از یک میلیون نفر گذشته است.