پژوهشگران بریتانیایی از کشف یک شهاب‌سنگ از ماه با قدمتی بیش از دو میلیارد سال خبر دادند.
به گفته این پژوهشگران، کشف یک شهاب‌سنگ از ماه با قدمت دو میلیارد و ۳۵۰ میلیون سال، شکاف مهمی در تاریخ فعالیت‌های آتشفشانی این قمر را پُر کرده و نشان می‌دهد ماه بسیار پیش از آنچه تصور می‌شد، دارای فعالیت آتشفشانی بوده است.
وب‌سایت خبری ساینس‌دیلی روز یکشنبه ۲۲ سرطان گزارش داد این شهاب‌سنگِ ماه که با نام رسمی «شمال غرب آفریقا ۱۶۲۸۶» شناخته می‌شود، در سال ۲۰۲۳ در آفریقا کشف شده است.
دانشمندان بریتانیایی در کنفرانس ژئوشیمی گلدشميت در پراگ گفتند این شهاب‌سنگ با ترکیب شیمیایی منحصربه‌فرد خود، جوان‌ترین بازالت قمری کشف‌شده روی زمین است.
تجزیه و تحلیل ایزوتوپ‌های سرب در این سنگ حاکی از آن است که این سنگ در دوره‌ای شکل گرفته که تاکنون هیچ نمونه شناخته‌شده‌ای از آن در اختیار دانشمندان نبوده است.
جاشوا اسنِیپ، پژوهشگر دانشگاه منچستر بریتانیا که این پژوهش را در کنفرانس گلدشميت ارائه کرد، گفت: «نمونه‌های بازگردانده‌شده از ماموریت‌های فضایی برای ما بسیار ارزشمند هستند، اما تنها از مناطقی محدود روی ماه جمع‌آوری شده‌اند.»
او افزود: «در مقابل، شهاب‌سنگ‌های ماه می‌توانند از هر نقطه‌ای از سطح ماه پرتاب شده باشند و اطلاعات گسترده‌تری از ماه در اختیار ما بگذارند.»
این سنگ که نوعی بازالت آتشفشانی با بلورهای نسبتا درشت الیوین است، دارای سطح متوسطی از تیتانیوم و مقدار زیادی پتاسیم است.
ترکیب ایزوتوپی سرب این سنگ نشان می‌دهد که منشا آن از بخش‌های درونی ماه بوده است؛ مناطقی که نسبت اورانیوم به سرب در آن‌ها به‌طور غیرعادی بالا است.
اسنیپ افزود: «سن این سنگ اهمیت زیادی دارد، چرا که شکافی نزدیک به یک میلیارد سال در تاریخ فعالیت آتشفشانی ماه را پر می‌کند.»
به گفته او، این نمونه جوان‌تر از سنگ‌هایی است که در ماموریت‌های آپولو، لونا و چانگ‌ئه ۶ جمع‌آوری شده‌اند، اما نسبت به نمونه‌های ماموریت چانگ‌ئه ۵ قدمت بیشتری دارد.
این شهاب‌سنگ که ۳۱۱ گرم وزن دارد، تنها یکی از ۳۱ نمونه بازالت قمری است که تاکنون به‌طور رسمی روی زمین شناسایی شده‌اند.
رگه‌های شیشه‌ای و حفره‌های موجود در این سنگ نشان می‌دهد که پیش از رسیدن به زمین، احتمالا در اثر برخورد شهابسنگی دیگر در سطح ماه دچار ضربه و شوک شده است.