تصاویر رسیده به افغانستان اینترنشنال نشان می‌دهند که در خیابان‌های قندهار ده‌ها زن به‌شمول دختران جوان و نوجوان، برای لقمه‌ای نان ناچار به گدایی شده‌اند.
آن‌ها با شکایت از ممنوعیت آموزشی و شغلی می‌گویند با مشکلات جدی معیشتی مواجه اند و خانواده‌های‌شان زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
آن‌ها می‌گویند حتی برای کار کردن با گاری دستی هم از سوی طالبان با ممنوعیت و مزاحمت مواجه می‌شوند.
فاطمه، دختر جوانی که در گوشه‌ای از شهر قندهار به امید جمع‌آوری خیرات نشسته است، می‌گوید: «نه می‌توانم به مکتب بروم، نه می‌توانم کار کنم. از سر ناچاری اینجا نشسته‌ام تا خیرات جمع کنم و دست‌کم نان خشکی برای خانه فراهم کنم.»
این زنان می‌گویند برای اینکه طالبان مزاحم آن‌ها نشود، مجبورند همراه خود یک گاری دستی نیز داشته باشند.
برخی از این زنان مدعی‌اند که بارها از سوی افراد مختلف مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
یکی از این زنان به افغانستان اینترنشنال گفت: «پدرم بیمار است، برادر ندارم. صبح از خانه بیرون می‌آیم و در شهر می‌گردم تا مردم کمک کنند، اما بسیاری مواقع برخی جوانان با نگاه‌های بد به ما می‌نگرند و از ناچاری ما سوء‌استفاده می‌کنند. بعضی‌ها حتی پیشنهاد می‌دهند مرا به خانه یا با موتر شان ببرند.»
تصاویر رسیده به افغانستان اینترنشنال نشان می‌دهند برخی زنان در کنار خیابان لباس‌های کهنه می‌فروشند تا هزینه خانواده‌شان را تأمین کنند، اما این فروشندگان زن می‌گویند طالبان برایشان مزاحمت ایجاد می‌کند و مانع کسب‌وکار می‌شوند.
زرغونه، یکی از ساکنان شهر قندهار، می‌گوید: «در ناحیه چهارم شهر قندهار دو، دو و نیم متر جا کنار خیابان گرفته‌ام. لباس‌های دست‌دوم از خانه‌ها جمع می‌کنم و اینجا می‌فروشم. اما طالبان حوزه می‌آیند و مزاحمت می‌کنند و می‌گویند زنان نباید اینجا کار کنند. من در خانه مرد ندارم، مجبورم، چه کنم؟»
این زنان می‌گویند چندی قبل طالبان آنان را نام‌نویسی کرده است تا به آن‌ها کمک نقدی شود، اما با گذشت دو ماه تاکنون هیچ کمکی دریافت نکرده‌اند.
یکی از ساکنان شهر قندهار که نخواست نامش فاش شود، به افغانستان اینترنشنال گفت: «این مایه شرم است که در مرکز سیاسی طالبان و زیر ریش هبت‌الله این زنان مشغول گدایی‌اند. واقعا این شرم‌آور است.»
ساکنان شهر قندهار می‌گویند این زنان گدا، تصویر بی‌صدای میلیون‌ها نفری هستند که در زیر حاکمیت طالبان با بی‌عدالتی مواجه‌اند.