موسسه بین‌المللی «ورلد ویژن» گزارش داد که رویکرد اولیه ایران در بازگرداندن مهاجران که عمدتاً شامل مردان جوان بود، تغییر کرده و اکنون زنان، خانواده‌هایی با سرپرستی زنان و کودکان بدون همراه نیز مجبور به بازگشت می‌شوند. این موسسه افزود که ظرفیت ارائه خدمات در مرز بسیار محدود است.
این سازمان روز سه‌شنبه، دهم سرطان در گزارشی نوشت که بازگشت مهاجران افغان از ایران، فشار بر خدمات عمومی شکننده و کمک‌های ناکافی را تشدید خواهد کرد.
نصیبه، زنی که از ایران بازگشته، به ورلد ویژن گفت که ۱۵ سال پیش همراه با شوهرش برای درمان پسر بیمارشان به ایران رفتند اما به‌دلیل نداشتن بیمه، مجبور شدند هزینه‌های سنگینی پرداخت کنند. او گفت که با وجود فروش تمام دارایی‌ها، موفق به نجات فرزندشان نشدند و این فاجعه شوهرش را دچار آسیب روانی و اعتیاد کرد.
نصیبه افزود: «حالا هیچ‌چیز ندارم. من سرپرست خانواده هستم، چون شوهرم بیمار است. اول از همه به سرپناه نیاز داریم. من خیاط هستم و مهارت دارم اما ابزار، مکان مناسب برای کار و امکانات لازم را در اختیار ندارم.»
این نهاد بین‌المللی گزارش داده است که خانواده‌ها برای دریافت درمان فوری یا کمک‌های اولیه، در اطراف ورودی چادرها و واحدهای موقتی در مرز تجمع کرده‌اند.
برخی مهاجران بازگشته نیز گفته‌اند که در مسیر رسیدن به مرز، تلفن‌هایشان از آن‌ها گرفته شده است. در اعلامیه این سازمان آمده است که هزاران نفر با نیازهای پیچیده و در عین حال دسترسی بسیار محدود به مرز می‌رسند در حالی که ظرفیت موجود تنها پاسخگوی شمار اندکی از آنان است.
این سازمان همچنین به چالش‌های فراگیر در افغانستان از جمله زیرساخت‌ها و خدمات عمومی ناکافی، دسترسی محدود به آموزش و مهارت‌آموزی به‌ویژه برای زنان و دختران و کمبود جدی فرصت‌های شغلی و معیشتی، اشاره کرده است.
ریحانه ۱۱ ساله نیز به این نهاد گفت: «حکومت برای ما مهلت تعیین کرده بود که باید بازگردیم و ما پیش از پایان آن مهلت، داوطلبانه آمدیم. اما خاطرات تلخی از بدرفتاری با هم‌وطنانمان در ذهن دارم.»