پراتیک جوشی، داکتر جوانی که به هند برگشت تا خانواده کوچک‌اش را به لندن ببرد، تصور نمی‌کرد هواپیمای که سوار آن شده‌اند، هرگز به مقصد نمی‌رسد. او برای ثبت لحظاتی که شاید بزرگترین تحول در زندگی‌اش محسوب می‌شد، از خود، همسر و سه فرزندش سلفی گرفت.
هر پنج نفر به نشانه این تغییر بزرگ لبخند بر لب دارند.
بستگان پراتیک جوشی گفتند که او و همسرش کومی ویاس که او نیز پزشک است، ده سال پیش ازدواج کرده بودند. حاصل این وصلت، یک دختر هشت ساله به نام میرایا و دو پسر دوگانه پنج ساله به نام‌های ناکول و پرادیوت بود.
به گفته نزدیکان این زوج، آنها هر دو در شفاخانه پاسیفیک در اودایپور کار می‌کردند. جوشی مدتی پیش به لندن نقل مکان کرده بود و اوایل این هفته برای بردن خانواده به بانسوارا در راجستان بازگشته بود.
سخنگوی شفاخانه پاسیفیک گفت: «کومی اخیراً کارش را رها کرده بود تا به همسرش در لندن بپیوندد.»
همسایه‌ها گفتند پدر پراتیک یک رادیولوژیست مشهور شهر است و پدر کومی نیز افسر اداره کارهای عمومی بود.
نایان، پسرکاکای جوشی گفت: «آنها دیروز برای پرواز به لندن به احمدآباد رفتند. پراتیک فقط دو روز پیش به اینجا آمده بود تا همسر و فرزندانش را با خود ببرد. چند نفر دیگر از اعضای هر دو خانواده برای بدرقه آنها رفته بودند.»
آخرین سلفی
گوشی متعلق به این زوج جایی در میان لاشه هواپیما یافت شده است. ممکن بود این گوشی هرگز پیدا نشود یا در آتش سوخته باشد، اما سلفی که با آن گرفته شده است، به عنوان یادآوری فاجعه‌ای که برای ۲۴۲ سرنشین هواپیما رخ داد، در تاریخ ثبت خواهد شد.
در همان حال، این عکس نشان‌دهنده آغاز جدیدی برای این خانواده بود. کومی ویاس و پراتیک جوشی به همراه سه فرزندشان رویای فرود در لندن و زندگی در یکی از پیشرفته‌ترین شهرهای جهان را در سر داشتند. در سلفی شادی در چهره‌های شان کاملاً مشهود است.
این سلفی که توسط جوشی در هواپیما گرفته شده، او و همسرش را در حالی که در یک طرف نشسته و لبخند می‌زنند و پسران دوگانه کوچک و دختر بزرگترشان در آن سوی راهرو نشسته‌اند، نشان می‌دهد. هر دو پسر تمام تلاش خود را می‌کنند تا به دوربین لبخند بزنند، در حالی که خواهر بزرگترشان لبخند می‌زند.
پرواز ۱۷۱ ایر ایندیا به مقصد لندن، روز پنجشنبه از میدان هوایی احمدآباد برخاست و تنها ۳۲ ثانیه در هوا بود تا اینکه شروع به کاهش ارتفاع کرد و ساعت ۱:۳۸ بعد از ظهر به وقت محلی روی منطقه مسکونی فرود آمد و منفجر شد.
۲۴۲ نفر، ۲۳۰ مسافر، ۱۰ خدمه و دو خلبان در این هواپیمای بوئینگ ۷۸۷-۸ دریم‌لاینر حضور داشتند. تا عصر پنجشنبه، تنها یک نفر از هواپیما جان سالم به در برده بود؛ ویشواش کومار رامش، ۴۰ ساله، یک بریتانیایی-هندی که پس از یک سفر به بریتانیا بازمی‌گشت.
فیلم‌ها نشان می‌دهند که هواپیما برای بلند شدن با مشکل مواجه بوده و به گفته کارشناسان، به نظر می‌رسد موتور قادر به تولید نیروی رانش کافی نبوده است.
کاپیتان سوراب بهاتناگار، خلبان ارشد سابق، به شبکه تلویزیون نیو دهلی گفت: «به نظر من برخاستن هواپیما بی‌نقص و درست بود، اما هواپیما قبل از بالا بردن دنده‌ها، شروع به کاهش ارتفاع کرد که این اتفاق فقط در صورت از دست رفتن قدرت موتور یا توقف تولید نیروی بالابری هواپیما رخ می‌دهد. بدیهی است که تحقیقات دلیل دقیق آن را مشخص خواهد کرد.»