در دومین روز نشست محرمانه کاردینالها، دود سفید از دودکش کلیسای سیستین در واتیکان برخاست که نشان میدهد پاپ جدید انتخاب شده است.
این انتخابات در دومین روز کامل رایگیری توسط ۱۳۳ کاردینال برگزار شد که بعد از ظهر چهارشنبه پشت دیوارهای باستانی واتیکان گردهم آمدند.
با مشاهده این دود سفید، ناقوسهای کلیسای جامع سنپیتر به صدا درآمدند و هزاران نفر از حاضران در میدان سنپیتر با کفزدن و ابراز احساسات، این لحظه تاریخی برای مسیحیان کاتولیک را جشن گرفتند.
یکی از حاضرین فریاد میزد: «زنده باد پاپ! ما پاپ داریم!»
مونالیزا، یک راهبه برازیلی، در حالی که پرچم برازیل تکان میداد و اشک می ریخت، گفت: «خیلی خوشحالم که پاپ داریم.»
هویت پاپ جدید و نامی که او به عنوان رهبر کلیسای کاتولیک برخواهد گزید به زودی از بالکن مرکزی کلیسای سنت پیتر به جهانیان اعلام خواهد شد.
پاپ جدید پس از معرفی برای ایراد اولین سخنرانی عمومی و خواندن دعا برای جمعیت حاضر جلو خواهد آمد.
پاپ فرانسیس پس از ۱۲ سال ریاست بر کلیسای کاتولیک با ۱.۴میلیارد پیرو، در ۲۱ ماه اپریل درگذشت. او با اصلاحات خود تلاش کرد که کلیسا را با موضوعاتی اختلاف برانگیری مانند پذیرش مسیحیان همجسنگرا و انتصاب زنان آشتی دهد.
کنکلاو انتخاب پاپ
۱۳۳کاردینال زیر ۸۰ سال روند رسمی، آیینی و کاملا محرمانه (کنکلاو) انتخاب پاپ جدید را بر عهده داشتند. آنها در انزوای کامل قرار داشتند تا جانشینی برای پاپ فرانسیس فقید انتخاب کنند.
طبق سنت، برگههای رای پس از هر دور رایگیری سوزانده میشود و به ترکیبات شیمیایی خاصی آغشته میشود تا رنگ دود مشخص کند روند انتخاب پاپ جدید به کجا رسیده است: دود سیاه یعنی هنوز پاپی انتخاب نشده و دود سفید یعنی پاپ جدید برگزیده شده است.
نخستین رایگیری که چهارشنبه شب انجام شد، بینتیجه ماند.
کاردینالها که لقب «شاهزادگان کلیسا» دارند، هر روز تا چهار دور رایگیری انجام میدهند تا یکی از آنها بتواند دو-سوم آرا را به دست آورد.
در دوران معاصر، هیچ پاپی در نخستین رایگیری انتخاب نشده است.
کاردینال جیووانی باتیستا ره، ۹۱ ساله، که به دلیل سن بالایش در کنکلاو شرکت نمیکند، به رسانههای ایتالیایی گفت امیدوار است پاپ جدید تا عصر پنجشنبه انتخاب شود.
تنوع جغرافیایی
در رایگیری سال ۲۰۲۵، ۱۳۳ کاردینال از ۷۰ کشور شرکت داشتند، رقمی که نسبت به کنکلاو قبلی در سال ۲۰۱۳ که ۱۱۵ نفر از ۴۸ کشور حضور داشتند، افزایش یافته است.
این تنوع نتیجه تلاشهای پاپ فرانسیس برای جهانیتر کردن کلیسای کاتولیک است.
پیترو پارولین از ایتالیا، لوئیس آنتونیو تاگل از فیلیپین، ژان-مارک آولین از فرانسه، پیتر اردو از مجارستان، رابرت پرووست از امریکا، پیر باتیستا پیتزابالا از ایتالیا و پابلو داوید از فیلیپین، شناختهشدهترین نامزدهای احتمالی یا «پاپابیلهها» (اصطلاح ایتالیایی برای پاپهای بالقوه) محسوب میشوند.
در طول کنکلاو، کاردینالها از جهان بیرون جدا میشوند، تلفنها و رایانههایشان ضبط میشود و در رفتوآمد میان کلیسای سیستین برای رایگیری و مهمانخانههای واتیکان برای خواب و غذا در قرنطینه قرار دارند.
پیش از آغاز کنکلاو، کاردینالها دیدگاههای مختلفی درباره آنچه از پاپ آینده انتظار دارند، بیان کردند.
دوران پاپ فرانسیس که با دیدگاههای لیبرالتر همراه بود، شکافهایی میان سنتگرایان و اصلاحطلبان ایجاد کرده است.
برخی کاردینالها خواستار تداوم مسیر بازتر و اصلاحی فرانسیس هستند، در حالی که برخی دیگر خواهان بازگشت به سنتها و دورانهای گذشتهاند. بسیاری از آنان همچنین خواهان پاپی با رویکردی «قابل پیشبینی و سنجیدهتر» هستند.