حمله یک مهاجر افغان به دو عضو گارد ملی امریکا در واشنگتن دیسی، جامعه مهاجر افغان در ایالات متحده را دچار «شوک، هراس و نگرانی» عمیق کرده است.
شماری از پناهجویان افغان به افغانستان اینترنشنال گفتند که این رویداد «تمام زندگیشان را تحت تاثیر قرار داده» و باعث شده احساس ناامنی، تهدید و شرمندگی کنند.
آنها نگران اند که ذهنیت جامعه امریکا در قبال مهاجران افغان کند و آنها که قربانی طالبان و ترومای سقوط و آوارگی هستند، در معرض تبعیض و آسیبهای روانی و جسمی قرار گیرند.
در پی این حمله در روز چهارشنبه، ۵ قوس دو عضو گارد ملی در آن به شدت زخمی شدند، دونالد ترامپ، رئیسجمهور امریکا، دستور توقف فوری رسیدگی به پروندههای مهاجرتی افغانها را صادر کرد و گفت تمامی پروندههایی که در دوره بایدن پذیرفته شدهاند باید دوباره بررسی شوند.
همچنین، گرین کارتهای صادرشده برای افغانها نیز مورد ارزیابی مجدد میشوند، دستوری که میتواند اقامت دایم شماری از شهروندان افغانستان در امریکا را به خطر اندازد.
یک پناهجوی افغان در امریکا میگوید: «پس از این حادثه، وحشت و ترس در میان پناهجویان افغان حاکم شده است. کسانی که قبلاً با عزت و آرامش زندگی میکردند، حالا احساس شرمندگی دارند و حتی نمیتوانند با همسایهها و همکارانشان روبهرو شوند.»
او افزود که بسیاری از افغانها نگران از دست دادن کار و حتی احتمال اخراج به افغانستان تحت اداره طالباناند.
یک خبرنگاران افغان که پس از سقوط کابل و ماه ها سرگردانی در امارات متحده به امریکا انتقال یافت، در این مورد گفت: «ترس من این است که ذهنیت مردم امریکا در قبال افغان ها عوض شود و به آنها با بدگمانی ببینند. این تغییر ذهنیت میتواند به پناهجویان افغان آسیب بزند و مشکلاتی برای آنها خلق کند.»
نگرانی نسبت به سرنوشت پروندههای پناهندگی
به گفته پناهجویان، حمله اخیر تمام پروندههای مهاجرتی را بدون توجه به مرحله بررسی با تهدید روبهرو کرده است.
یکی از آنان گفت: «نتیجه این حمله، سردرگمی، یأس و ناامیدی فراگیر است.»
مجیب مهرداد، شاعر و نویسنده، نیز هشدار داد که این رویداد احتمال انتقال افرادی را که در افغانستان یا کشورهای منطقه منتظر تخلیه بودند، تقریباً از بین برده است. او گفت اکنون پروندههای همه افغانهای حاضر در امریکا دوباره بررسی میشود و «دولت فعلی امریکا دنبال بهانهای برای این کار بود.»
به باور او، این حمله باعث افزایش محدودیتها علیه مهاجران، بهویژه افغانها خواهد شد.
او تبعات حادثه را برشمرد و افزود: «نفرت و بدبینی جامعه میزبان افزایش یافته؛ این را در شبکههای اجتماعی و حتی برخی نهادهای رسمی میبینیم. حتی عدهای از اخراج دستهجمعی پناهجویان سخن میگویند.»
یک نمونه آن اظهارات تامی تابرویل، سناتور جمهوریخواه امریکا است. او در واکنش به حمله روز چهارشنبه به دو عضو گارد ملی در واشنگتن، خواستار ممنوعیت ورود همه مهاجران مسلمان شد.
افغانستان یکی از ۱۹ کشوری است که در فهرست کشورهای مورد نگرانی برای دولت امریکا قرار دارد. اکنون نه تنها پروندههای مهاجراتی بلکه اقامت دایم افغانها در امریکا نیز مورد بازبینی قرار میگیرد و احتمالا وضعیت حقوقی آنان را به خطر میاندازد.
همه مردم نباید مجرم پنداشته شوند
آصف احسان، وکیل مهاجرت، میگوید هزاران افغان که پس از تسلط طالبان به امریکا منتقل شدند، در وضعیت تهدید جدی قرار داشتند.
به گفته او، طالبان بهطور فعال افرادی را که با دولت یا ارتش امریکا همکاری کرده بودند جستوجو میکردند و بسیاری از تخلیهشدگان «در خطر واقعی و قریبالوقوع» بودند.
او که صدها پرونده پناهجویان را کار کرده میگوید: «داستانهای این افراد بسیار دردناک است؛ بسیاری مستقیماً قربانی تروریسم طالبان و داعشاند. برخی اعضای خانوادهشان را از دست دادهاند، برخی هنوز زخم حملات را با خود حمل میکنند و برخی با تهدید و خشونت و خسارتهای غیرقابل تصور روبهرو شدهاند.»
آصف احسان با تاکید به بررسی امنیتی مهاجران هشدار داد: «نباید همه مردم افغانستان به خاطر ارتباط با یک فرد مجرم دانسته شوند. اکثریت آنان خود قربانی تروریسم هستند و به امریکا آمدند تا امنیت و کرامت و فرصتی برای بازسازی زندگیشان پیدا کنند.»
سیاسیسازی یک حادثه فردی
ولید تمیم، مقام پیشین افغان، از آنچه «سیاسیسازی» این رویداد خواند، بهتندی انتقاد کرد.
او میگوید که در همه کشورها چنین حوادثی رخ میدهد و معمولاً از زاویه شخصی و روانشناسی بررسی میشود، اما اینبار یک رویداد فردی به موضوعی سیاسی تبدیل شده است.
او معتقد است که ترامپ این حادثه را به ابزاری برای تحریک احساسات عمومی و منحرف کردن افکار جامعه از چالشهای شخصیاش مانند درگیری در پرونده اپستین، تبدیل کرده است.
به گفته او، «مهاجر افغان، به جای آنکه قربانی سالها جنگ، تروما و خشونت دیده شود، به یک سوژه سیاسی در رقابتهای انتخاباتی بدل شد.»
تمیم یادآوری کرد: «ایالات متحده کشوری بزرگ و چندفرهنگی است؛ اما سیاستهای تند و دو قطبیکننده، بهویژه در دوره ترامپ، جامعه را به سمت شکافهای خطرناک سوق داده است.»